استاد "غلامحسین جهانگیری"، شاعر پیشکسوت بروجردی درگذشت.
زنده‌یاد حاج "غلامحسین جهانگیری"، فرزند "علی‌اکبر"، که در اشعارش به "جهانگیر"، تخلص می‌کرد، زاده‌ی سال ۱۳۰۳ خورشیدی، در بروجرد بود.
وی از سخنوران و از اعضای اصلی انجمن دانشوران بروجرد و در کنار بزرگان شعر بروجرد، همچو "حسین حزین"، "ذاکر" و... بود و به تجارت اشتغال داشت.
◇ نمونه‌ی شعر:
(۱)
باز عید آمد و شد سوک گرفتاری چند،
خون شد این دل ز غم دیده‌ی خونباری چند،
باز از بهر سکون دل درمانده فقیر،
به تکاپوی فتادند، ریاکاری چند،
ثمر بذر محبت، گل صلح است و صفا،
دل نیندیشد اگر از خطر خاری چند،
جنگ اقوام و ملل طی قرون بوده و هست،
حاصل پستی اندیشه‌ی بیماری چند،
کاخ انصاف و عدالت همه جا بر جا بود،
گر نمی‌رفت خطا نقشه‌ی معماری چند،
گره از کار فرومانده اگر باز کنی،
بی‌گمان سهل شود بهر تو دشواری چند،
ای (جهانگیر) هر آنکس که بود مست غرور،
با خبر نیست ز سوز دل هشیاری چند.
(۲)
ای مادر خوب و مهربانم
هستی تو عزیزتر ز جانم
الفاظ خوش تو روح پرور
لبخند تو راحت روانم
با مهر تو از نخست پیوست
شریان و ورید و استخوانم
دامان تو مهد علم و دانش
آغوش تو بهترین مکانم
کردار تو مکتب فضائل
گفتار تو گنج رایگانم
در یوزه گرم و یا جهانگیر
در پای تو سر بر آستانم
در پای تو گر نهاده‌ام سر
با دست تو سر بر آسمانم
خواهم ز خدا سلامت را
ای مادر خوب و مهربانم.
✍ #زانا_کوردستانی
